‘Het zat Poeldijkse boot niet mee’
Tekst en foto’s Harry van Dijk
Ondanks dat Wil juist dit weekeinde meedoet aan de landelijke atelierroute is het mij gegund om ook dit jaar rond mijn geboorteplekje het Varend Corso te aanschouwen. Het is warm en Wil raadt mij aan een pet op te zetten tegen de zon. Ik houd er niet zo van, maar maak toch gebruik van haar raad. Dit heeft tot gevolg dat zelfs mijn een jaar oudere zus mij niet herkent. Het is weer gezellig bij neef Jan en zíjn vrouw Wil en natuurlijk zegt zij mij dat het presentje, dat ik meenam, helemaal niet nodig is. Enig aandringen helpt en de drank wordt in dank geaccepteerd. Zij verdienen het ook met hun jaarlijkse gastvrijheid.
Talloze mensen tussen afrastering en water
Even over vieren zie ik de brug bij de Irenestraat open gaan. Het teken dat de eerst boot in aantocht is. De Vredebestlaan is inmiddels redelijk vol gelopen en ook langs de Nieuweweg, die slecht in een richting berijdbaar is, hebben zich talloze mensen tussen afrastering en water genesteld. Terwijl ik nog even naar de Vlaminglaan loop, houdt Ton Endhoven mij tegen. Hij wijst mij erop dat er vlak bij zijn huis een groepje jongeren met een handicap staat. Hij stelt ze aan mij voor en ik krijg toestemming om er een plaatje van te maken. Wat verderop kom ik Hans Zuidgeest tegen. Hij is net terug vanuit Frankrijk, waar hij deelnam aan de jaarlijkse klim op de Tourmalet met Team Westland. Dit allemaal om geld in te zamelen tegen kanker.
Hoofdvaartuig met alle ratten zonk naar bodem
Dan komen in vlot tempo de boten voorbij. Na de aankondigingsboot volgen er nog 46 prachtig versierde vaartuigen. Het thema is dit jaar ‘Smaakvol’, dat is op verschillende manieren in te vullen. De jeugd uit o.a. Wateringen, Kwintsheul, Den Hoorn en Monster laten zich zien in hun gesleepte bootjes. Dan valt me de corsoboot van De Lier op met als thema Wonka´s Wondere Wereld. Honselersdijk laat een boot zien met twee enorme vissen op de voorplecht. Naaldwijk is wat rood getint maar toont wat je met eenvoud kan bereiken. Dan is er een vaartuig dat de aardwarmteprojecten in het Westland weergeeft. Kwintsheul heeft als thema ‘Tea Party. Op de boot staan enorme paddenstoelen, misschien om er een ‘high gevoel’ bij te krijgen. Dan is het de beurt aan Poeldijk. Aan het enthousiasme van de deelnemers is niet te merken dat de bouwers op het laatste moment behoorlijk pech hadden. Zij kozen voor de Ratatouille als smaakobject. De dag voor de afvaart bleek het begeleidende bootje achter het hoofdvaartuig met alle ratten naar de bodem te zijn gezonken. Ik geloof dat het de bedoeling was dat de ratten van de ene boot naar de andere moesten rouleren. Jammer, maar dát laat je op zo’n dag natuurlijk niet zien. Maassluis beweert met een enorme tompouce de lekkerste in huis te hebben. Dan merk ik het Westlandse Kissie (Kwintsheul) op. Zij hebben moeite het tempo bij te houden, dat is natuurlijk inherent is aan de vorm van het kissie. De Wateringse corsoboot vertelt het smaakvolle verhaal van Hans en Grietje van de gebroeders Grimm. ’s-Gravenzande refereert aan de Titanic en vertelt erbij dat over smaak niet valt te twisten. Al met al weer genoten van het fleurige corso en de langzamerhand traditionele reünie na afloop op mijn geboortegrond. Met een voldaan gevoel ga ik rond 23.30 uur huiswaarts.
